پس از اعزام ما به جبهه سومار و خط مقدم، گردان ما که گردان طه بود خط مقدم را از گردانی دیگر تحویل گرفت. این گردان، گردان شهید آخوندی بود. او فرمانده یکی از خطهای مقدم رزم بود که به اصطلاح خط کمین نام داشت. کوههای مرتفع و مسیرهای صعب العبور که در برخی جاها برای بالارفتن از کوه باید از نردبانهای بزرگ استفاده می کردند و در قلب ارتش متجاوز عراق قرار داشت. نیروهای رزمنده از جنوب و غرب در معرض دید دشمن قرار داشتند یعنی با دشمن هم از مقابل می جنگیدند و هم از سمت چپ و فرماندهی چنین خط کمینی در دل دشمن از مسئولیت های دشواری بود که به عهده آقای آخوندی بود.