بعد از شهادت علیرضا یکی از اقواممان به منزل ما آمد و بعد از چند لحظه گفت: حاج خانم مگر شما برای علیرضا خیلی گریه می‌کنید، پرسیدم چطور مگر، چرا اینچنین سؤالی می‌کنید. گفت: چون من دیشب خواب دیده‌ام که سه تا زن سیده سر قبر علیرضا نشسته‌اند و به من گفتند، احسن که چنین زیارت‌نامه‌ای خواندی برای فرزندمان علیرضا، ضمناً برو و به مادر علیرضا بگو حجله دامادی علیرضا را ما بسته‌ایم و از عصر پنجشنبه که ما می‌آئیم تا صبح شنبه با شهداء هستیم و با آنها درد و دل می‌کنیم.