روزى که عبدالغفور مى‏خواست به جبهه برود به مادرش گفته بود مى‏خواهم به جبهه بروم و تو این موضوع را به پدرم بگو. چون از من خیلى شرم و حیاء داشت و همیشه هر چیزى از من مى‏خواست به مادرش مى‏گفت تا او به من بگوید. براى همین من با رفتن او به جبهه مخالفت مى‏کردم و مى‏گفتم: من به تو احتیاج دارم و دستتنها هستم تو نمى‏خواهد بروى. او در جواب مى‏گفت اگر من نروم دیگران هم نروند پس چه کسى مى‏خواهد جلوى دشمن را بگیرد و بالاخره با اصرار توانست به جبهه برود.